اعوجاج احوالات

+یکی از ویژگی های آدم اینه که گاهی وقتا بدون دخالت عوامل خارجی، حالش خیلی خوبه و بر عکس بعضی وقتا بدون دلیل غمگینه. البته نه اینکه عوامل خارجی اثر نداشته باشند. در واقع انگار هزاران اتفاق خوب و بد هست و بستگی داره ما از کدوم منظر به اونا نگاه کنیم. اگه به اتفاقای خوبش فکر کنیم، حالمون هم خوبه و اگه به اتفاقای بدش فکر کنیم، حالمون گرفته میشه. در واقع خوشحالی ما بیشتر منشا ذهنی داره تا منشا خارجی

++احساسات و نیازها اگر بد بودند در وجود انسان قرار نمی گرفتند. حالا برخی ها که به قولی آن حیوان چهارپایشان از پل عبور کرده سرستیز با این احساسات و نیازها پیدا کردند. از طرفی هم جامعه و شرایط اجتماعی مختلف باعث شده که نشه به راحتی ابرازشون کرد یا موقعی بشه که دیگه کار از کار گذشته باشه. اینه که چالشی ترین سوال برنامه پرطرفدار پرسیدن این سوال میشه که "عاشق شدی؟"!!

+++نمیدونم چه جذابیتی واسه بچه ها دارم که همیشه هم سن و سالای خودشونو ول می کنن میان سراغ من که بریم بازی :)))

نوروساینتیست!!!

*می گوید مهم نیست که درد و غم داشته باشیم یا نه مهم این است که مغز چگونه تفسیرش می کند. این مغز است که تصمیم می گیرد با داشتن درد و رنج های زیاد خوشحال باشی و احساس رضایت کنی یا با کوچکترین غم، احساس بدبخت ترین و نا امیدترین فرد را داشته باشی. اگرچه در ظاهر مسئله فیزیکی به نظر نمی رسد ولی خب حتما اتفاق هایی برای مغز می افتد که تصمیم می گیرد اینوری باشد یا آن وری!!

**اعتماد به نفس سلاحی است که همه جا کارساز به نظر می رسد. با اعتماد به نفس و با صلابت صحبت می کند. انگار تجربه ی بیشتری دارد. البته که همین طور است. شخص اول نیز از آن طرف دنیا به طور مجازی گونه حضور پیدا می کند. تصویرش پخش نمی شود اما تصویر جمع را می بیند. حدود یک ساعت و نیم می ماند و گوش می دهد. البته که قابل تحسین است اما قسمتی از حرف هایت را زیر سوال می برد تا احساس کنی خیلی سطحی فکر می کنی.

***این روزها برده ایم اما نه از نوع قدیمیش. از نوع جدید و مدرن و با کلاسش. خیلی ها حسرت می خورند که کاش این بودند اما نمی دانند که این نیز برده داری است اما از نوع مدرن و با کلاسش!!!

***نه کسی درکمان کرد و نه ما درکش. نه کسی کنارمان بود و نه ما در کنارش. نه کسی حالمان را پرسید و نه ما حالش. نه کسی به ما نظر کرد و نه ما به او. نه کسی سراغمان را گرفت و نه ما سراغش.

روزگار غریب

روزگاری است غریب. اما انگار نمی خواهد که غریب بماند می خواهد غریب تر شود. می خواهد که بر گشتن به دوران کودکیت بشود رویای دست نیافتنی ات. می خواهد که از پا در آوردت. اگر خودت را نتوانست می رود سراغ کسی که با از پا در آوردنش، تو را از پا در آورد. می خواهد سرگردانت کند. می خواهد تبدیلت کند به موجودی سرد و بی روح. اما کاش تنها تلاشش را می کرد. دست به دستان موجوداتی از جنس خودت گره زده تا به هدفش برسد...

می خواهد که حرفهایت را نزنی تا فرصت ها را از دست بدهی. می خواهد که شعرهای نوازش گونه ات را فراموش کنی. می خواهد بسوزانتت در حالی که می خندد. می خواهد بسوزانتشان در حالی که می گریی. می خواهد تو را به خودش تبدیل کند. یا تسلیم می شوی یا تسلیمت می کنند...

روزگاری است غریب و غریب تر...

دمی آسودن پس از امتحان

مورد یک: همیشه بدترین روزا واسم روزای بعد از امتحانا بودن. به محض اینکه امتحانا تموم میشه، تحت شدیدترین فشارها و کمبود وقت باید پروژه انجام بدی و از قضا پروژه ها هم سرلجبازی افتاده و هی جواب نمیدن!!! بعدش باید هی تلاش کنی هی تلاش کنی تا بتونی جمعش کنی! خدا را شکر پروژه ها بالاخره امروز تموم شدن و اگرچه این پروژه را کامل انجام نداده بودم ولی ایده ای به کار برده بودم که استاد خوشش اومد بر خلاف پروژه ی بقیه!! و ما هم به خاطر این موضوع و تموم شدن پروژه ها در پوست خود نمی گنجیدیم:))

مورد دو: اصلا باور کردنی نیست که عمر این وبلاگ داره داره به دو سال میرسه! انگار همین دیروز بود که وبلاگو را راه انداختمو و از سر ذوق روزی 10 تا پست میذاشتم!!! هرچی جلوتر میریم زمان زودتر میگذره!

مورد سه: هیچ موقع امید و انگیزتونو از دست ندین که اگر از دست بره دیگه هیچی معنا نداره حتی اگر بهترین و ایده آل ترین زندگی را داشته باشین!! کاش بتونم امید و انگیزمو حفظ کنم!

مورد چهار: از اونجا که آدم بصری هستم، دوست دارم پستا عکس داشته باشه:)) خب دعوتتون می کنم که عکسای زیر را ببینید:)

بدون عنوان

چه دردیست در میان جمع بودن
ولی در گوشه ای تنها نشستن
برای دیگران چون کوه بودن
ولی در چشم خود آرام شکستن

عکسای سفر+رمز همون قبلیه

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

امشب در سر شوری دارم!!!

اوایل که وبلاگو درست کردم خیلی وقت میذاشتم تا مطالب خوب و دست اول بذارم. حتی بعضی از پستام ترجمه محتوای سایتای خارجی بود. بعدش کمتر وقت گذاشتم و الان تقریبا فکر می کنم فقط پستای مربوط به خودمو بذارم و هر موقع که دلم تنگ شد بیام اینجا.

روانشناسی

تصویر زیر برای پی بردن به ویژگی های شخصیتی از روی شکل ناخن هست که توی یکی از کانالای تلگرامی دیدمش . من امتحان کردم واقعا درست بود. شما هم امتحان کنید.

پست رمز دار یک + لطفا بگید تا رمز بهتون بدم.

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

چیزه مهمی نیست!!

یه هرزنامه ای اومده توی قسمت نظرات از طرف Abbie به صورت زیر:

من صادقانه از پازل کشویی نفرت دارم، پس مگر اینکه شما