*می گوید مهم نیست که درد و غم داشته باشیم یا نه مهم این است که مغز چگونه تفسیرش می کند. این مغز است که تصمیم می گیرد با داشتن درد و رنج های زیاد خوشحال باشی و احساس رضایت کنی یا با کوچکترین غم، احساس بدبخت ترین و نا امیدترین فرد را داشته باشی. اگرچه در ظاهر مسئله فیزیکی به نظر نمی رسد ولی خب حتما اتفاق هایی برای مغز می افتد که تصمیم می گیرد اینوری باشد یا آن وری!!

**اعتماد به نفس سلاحی است که همه جا کارساز به نظر می رسد. با اعتماد به نفس و با صلابت صحبت می کند. انگار تجربه ی بیشتری دارد. البته که همین طور است. شخص اول نیز از آن طرف دنیا به طور مجازی گونه حضور پیدا می کند. تصویرش پخش نمی شود اما تصویر جمع را می بیند. حدود یک ساعت و نیم می ماند و گوش می دهد. البته که قابل تحسین است اما قسمتی از حرف هایت را زیر سوال می برد تا احساس کنی خیلی سطحی فکر می کنی.

***این روزها برده ایم اما نه از نوع قدیمیش. از نوع جدید و مدرن و با کلاسش. خیلی ها حسرت می خورند که کاش این بودند اما نمی دانند که این نیز برده داری است اما از نوع مدرن و با کلاسش!!!

***نه کسی درکمان کرد و نه ما درکش. نه کسی کنارمان بود و نه ما در کنارش. نه کسی حالمان را پرسید و نه ما حالش. نه کسی به ما نظر کرد و نه ما به او. نه کسی سراغمان را گرفت و نه ما سراغش.